i. (Fr. limite< Lat.)
1. Bir şeyin nicelik bakımından sınırı, erişebileceği en son nokta: “Kredi limiti.” “Borç limiti.”
2. mat. Bir büyüklüğün belirli şartlar altında erişebileceği, fakat eşit olamayacağı değer.

sıf. (İng. limited < Fr. limite “sınır”) Sermâyesi belirli ve ortaklarının sorumluluğu koydukları sermâye ile sınırlı olan, hükmî şahsiyeti bulunan (ortaklık): “Limitet şirket.”